به گزارش قدس آنلاین ، امید گلزاری در صبح قریب نوشت:  از اولیاء دین آموخته ایم که بر گردانندگان حکومت اسلامی لازم است برای همدردی با فقرا امت سادگی و زهد پیشه کنند و با اشرافی گری و تجمل خواهی حتی از دارایی های شخصی خود نمک بر زخم پیادگان و نیازمندان نپاشند!

مضافا آنکه دولتمردان پاستور نشین و مجلسیان بهارستانی بدانند جایی که مردم بخاطر تنگناهای معیشتی و تورم اقتصادی نان خود را با خون دل و محنت ایام فراهم می کنند و به سیلی صورت خود را سرخ می دارند از پیشنهاد تا تصویب حقوق خودخواهانه ۲۴ میلیونی به وضوح موجب سلب اعتماد عمومی و وداع با آرمانهای مردم محروم و انقلابی است.

مردم می پرسند  خروجی مدیرانی که با خام فروشی نفت و صادرات سرمایه های خدادادی مملکت را اداره می کنند و هنوز در مدیریت بخشهای مختلف عاجزند چه دستاوردی برای مردم محروم و جوانان بی کار ایجاد کرده اند که بر طول و عرض حقوق خود می افزایند؟

شاید اگر مسند نشینان مجلسی و دولتی نمی از یم دردهای بخش رنجور خصوصی ایران را درک می کرد که با سیلی واردات بی رویه و حمایت ناچیز به پیش می رود هرگز برای جلوس ملوکانه بر اریکه قدرت حقوق نجومی تمنا نمی کرد.

به واقع می توان گفت که مردم ایران به نگاه  فراخ و طبع بلند مشهورند و روزی اگر خدمت نجومی در حق پا برهنگان و سایر مردم ببینند با حقوق نجومی مخالفتی ندارند هر چند که در فرهنگ انقلاب بیت المال آبشخور زراندوزی نیست و مراعات و همنوایی با اضعف مردم بر مسئولان فرض و لازم است.
- اگر تصدی مسئولیت و وقت گذاشتن در کار دولتی برای دولتمردان ما با حقوق های متعارف و عادی نمی صرفد، مردم اجباری به صدارتشان ندارند، همین بهتر که بروند و با طیب خاطر به تجارت خانه ها و شرکت هایشان برسند و فضای خدمت را به جوانان جهادی و انقلابی و بی ادعا و کم توقع بسپارند!